آخه چطور دلت اومد تنهام بزاری و بری

آخه مگه حرفی زدم زخم زبونی من زدم

آره همش بهونه بود مسئله یار دیگه بود

دلت هوایی شده بود کارم از کار گذشته بود

برو با یارت عزیزم رها کن این دل منو الهی صد ساله بشه

 عشق قشنگت عزیزم

فقط یه قول بهم بده یارتو تنها نزاری که مثل من اسیر بشه

آواره از خونه بشه

منم یه قول بهت می دم یه روز فراموشت کنم

قلبمو سنگیش بکنم عشقتو خاکستر کنم

اگه یه روز خواستی گلم کسی رو نفرینش کنی

بگو که مثل من بشه

زجر جدایی بکشه

 

نوشته شده در شنبه 89/11/23ساعت 5:27 عصر توسط اربکا نظرات ( ) | |